“คุณไม่จำเป็นต้องอยากเป็นนักแสดงหรือศิลปิน แล้วถึงจะมาเรียนการละคร แต่คนทุกคนควรมาเรียนการละครเพื่อทำความรู้จักตัวเองและทำความรู้จักมนุษย์คนอื่นๆ ทำไมเราคิดแบบนี้ ทำไมคนนี้คิดอย่างนั้น พอเราได้สวมบทบาทเป็นคนคนนั้นเราจะเข้าใจเขามากขึ้น มันไม่ได้เป็นเรื่องสูงส่งหรือเก๋ไก๋ แต่เป็นเรื่องง่ายๆ ที่เจออยู่ทั่วไปในชีวิต”   ก๋วย มะขามป้อม

การละครเป็นศาสตร์ที่รวมศิลปะแทบทุกแขนงเข้าด้วยกัน ทั้งการสร้างฉากที่ต้องใช้ฝีมือการวาดหรือการออกแบบเพื่อสร้างความงามทางสายตา การเขียนบทที่ต้องใช้การเรียงร้อยภาษาและโครงเรื่อง การใช้การแสดงออกทางร่างกาย เช่น ท่วงท่า สายตา หรือการเต้น และการใช้ทำนองของดนตรีเพื่อถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึก ทุกฝ่ายต้องทำงานร่วมกัน…เป็นลมหายใจเดียวกัน

กระบวนการละครจึงใช้ทั้ง ความคิดสร้างสรรค์ (creativity) การคิดวิเคราะห์ (critical thinking) การสื่อสาร (communication) และการทำงานเป็นทีม (collaboration) ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ละครจึงเป็นการจำลองชีวิตมนุษย์ เพราะฉะนั้นศิลปะกับชีวิตมนุษย์จึงเป็นเรื่องเดียวกัน

ละครกับการเรียนรู้มนุษย์เป็นสิ่งเดียวกัน เพราะกระบวนการละคร คือ การศึกษาพฤติกรรมมนุษย์ การเปลี่ยนแปลงของตัวเองผ่านกระบวนการละคร ที่สร้างการเรียนรู้ให้ได้มองและทำความเข้าใจตัวเองสังคม และการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับผู้อื่น

มะขามป้อมตกตะกอนประสบการณ์ภาคสนามอันยาวนานจากการจัดกระบวนการเรียนรู้ผ่านกระบวนการละคร จากกลุ่มเป้าหมายอันหลากหลายทั้งกลุ่มเด็กและเยาวชน นักกิจกรรมทางสังคม ครูอาจารย์ นักการศึกษา พัฒนาเป็น”กระบวนการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง” ( Transformative Learning ) โดยทำงานร่วมกับเครือข่ายนักปฏิบัติการเรียนรู้ทั้งในระดับประเทศและนานาชาติ เช่นเครือข่ายก่อการครู เครือข่ายมหาาลัยถื่อน เครือข่ายครูประชาธิปไตย โดยมุ่งหวังว่าจะเป็นส่วนหนึ่งในการเปลี่ยนแปลงการศึกษาในสังคมไทย

 

• หลักสูตร InHouse Training 
• ห้องเรียนประชาธิปไตย 
• Hotspot Teacher ครูแกนนำเท่าทันสื่อ 
• หลักสูตรสร้างเสริมศักยภาพองค์กรด้านเด็กและเยาวชน