มหาลัยเถื่อน
หลักสูตรที่ไม่ต้องการการรับรองจากกระทรวงศึกษา
ถ้าพูดถึงมหาวิทยาลัย คุณอาจจะนึกถึงตึกเรียนใหญ่โต ชุดนักศึกษาเรียบร้อย และอาจารย์ที่ยืนสอนหน้ากระดาน แต่ที่ “มหา’ลัยเถื่อน” ที่มะขามป้อมอาร์ตสเปซ นั้น…ลืมภาพเหล่านั้นไปได้เลย! เพราะที่นี่คือพื้นที่การเรียนรู้ที่เต็มไปด้วยอิสระ ความคิดสร้างสรรค์ และความสนุกสนาน ที่จะทำให้คุณได้ค้นพบตัวเองในแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน
เมื่อมหาวิทยาลัยไม่ใช่แค่ตึกเรียน
มหา’ลัยเถื่อนเริ่มต้นขึ้นด้วยแนวคิดที่ท้าทายระบบการศึกษาแบบเดิมๆ ที่มักจะเน้นทฤษฎีมากกว่าการปฏิบัติ ที่นี่ไม่มีห้องเรียนสี่เหลี่ยม ไม่มีเกรด แต่มีพื้นที่เปิดกว้างที่พร้อมจะให้ทุกคนได้มา “เล่น” และ “เรียน” ไปพร้อมๆ กัน หัวใจหลักของมหาลัยเถื่อนคือการสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้แบบไม่มีกรอบ โดยเน้นการลงมือทำจริง เรียนรู้จากประสบการณ์ และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อนร่วมชั้นที่ไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมสถาบัน แต่เป็นเพื่อนร่วมเดินทางบนเส้นทางแห่งการค้นหาตัวเอง
หลักสูตรนอกตำราที่ไม่มีวันจบ
“หลักสูตร” ของมหา’ลัยเถื่อนนั้นมีหลากหลาย ตั้งแต่การทำหนังสารคดี การทำละครเวทีทำอาหาร ทำขนมปัง การวาดภาพ ไปจนถึงการสำรวจชุมชนและประเด็นทางสังคมต่างๆ สิ่งสำคัญคือทุกอย่างถูกออกแบบมาเพื่อกระตุ้นให้ผู้เรียนได้คิดวิเคราะห์ ตั้งคำถาม และสร้างสรรค์ผลงานที่เป็นของตัวเอง ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร มาจากไหน หรือมีความรู้พื้นฐานมากน้อยแค่ไหน ก็สามารถมาสนุกกับการเรียนรู้ที่นี่ได้
ที่นี่เราเชื่อว่า “ทุกคนคือครู” และ “ทุกคนคือศิษย์” เพราะการเรียนรู้ที่ดีที่สุดไม่ได้มาจากคนคนเดียว แต่มาจากการแบ่งปันและการสร้างสรรค์ร่วมกันในกลุ่มคนที่หลากหลาย
มากกว่าการเรียน คือการสร้างชุมชน
มหา’ลัยเถื่อนไม่ใช่แค่การเรียนการสอน แต่เป็นการสร้าง “ชุมชน” ที่แข็งแกร่ง ที่นี่เราสร้างความสัมพันธ์ผ่านการทำงานร่วมกัน การแบ่งปันเรื่องราว และการเติบโตไปด้วยกันในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง ผู้ที่จบหลักสูตรจากที่นี่ไม่ได้แค่ได้ทักษะใหม่ๆ กลับไป แต่ยังได้เพื่อน ได้เครือข่าย และได้มุมมองใหม่ๆ ในการมองโลกและมองตัวเอง
ถ้าคุณกำลังมองหาประสบการณ์การเรียนรู้ที่แตกต่าง ไม่จำเจ และอยากจะลองออกจากกรอบเดิมๆ ของตัวเองดูสักครั้ง มหาลัยเถื่อนที่มะขามป้อมอาร์ตสเปซคือที่ที่คุณไม่ควรพลาด มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างมหาวิทยาลัยที่ไม่เคยมีมาก่อน และเป็นนักศึกษาที่จะไม่มีวันถูกจำกัดด้วยคำว่า “สำเร็จ” หรือ “ล้มเหลว” กันเถอะ!























